Energie labeling van je woning is een onderwerp dat niet echt hoog op de agenda staat van de gemiddelde huiseigenaar. 4% van het woningbestand in privé bezit kent een energielabel. Gemiddeld wordt ingeschat dat dit deel van de woningmarkt een label E zou dragen of misschien nog minder. In vergelijking met ons voertuigpark wonen we dus nog net niet in een brandstof verslindende Hummer, maar veel scheelt het niet. Gaf de Hummer bij sommige mensen nog een goed gevoel, een slecht geïsoleerd huis levert alleen koude voeten op.
Merkwaardig genoeg zouden nog maar weinig mensen deze auto voor de deur willen hebben staan omdat die zo langzamerhand het symbool is geworden van energieverspilling. Ontbreken van zelfs dubbel glas of woningisolatie laat staan bijvoorbeeld de installatie van een warmtepomp levert blijkbaar nog steeds minder schaamtegevoelens op.
Merkwaardig? Ja, want behalve energieslurpers is een groot deel van ons woning bestand ook weinig comfortabel. Trek langs muren en ramen levert koude voeten op. Slecht geïsoleerde daken zomers vaak warme slaap- of studeerkamers. Wat maakt het dan dat we zo slecht in beweging komen? Bij dit onderwerp steeds praten over ‘terug verdientijden’, die overigens bij isolatie of dubbel glas soms maar 3 jaar bedragen maar in ieder geval gemiddeld ruim binnen de 10 jaar ligt. Dus binnen de termijn dat we gemiddeld het bankstel vervangen of weer eens flink de keuken of de badkamer aanpakken.
Is dit uitsluitend gebrek aan bewustzijn? Gebrek aan gemak en inzicht aan wat er op dit gebied mogelijk is? Goed dat daar in ieder geval nu iets aan gebeurd met het verplicht stellen van bijvoorbeeld labeling bij verkoop. Maar daar zal het niet toe beperkt moeten blijven willen we echt vaart maken op dit gebied. Goede ideeën zijn welkom!
Eén antwoord op “Wat is de terugverdientijd op warme voeten?”