Werd in de jaren ’80 en ’90 Nederland internationaal geroemd om haar poldermodel tegenwoordig heeft polderen vooral de negatieve bijklank van stroperigheid en het ontbreken van duidelijke verantwoordelijkheden. Maar 800 jaar ervaring in polderen is naar mijn mening 800 jaar creatief zoeken naar werkbare oplossingen die voor iedereen voldoende waarde vertegenwoordigen om er aan bij te dragen. Daarmee hebben we – letterlijk- ons hoofd boven water weten te houden, omdat we bereid waren ons eigen belang ondergeschikt te maken aan een bovenliggend belang.
Deze vaardigheid is een belangrijke reden waarop we als klein land in staat waren om onze positie als één van de leidinggevende economieën in de wereld te verwerven. In het verleden wisten te investeren in ontwikkelingen waar we vandaag van profiteren. Maar na de Deltawerken leek het of Nederland ‘af’ was en in de jaren zeventig zijn we opgehouden met experimenteren en het werkenderweg vormgeven aan Nederland. Lijkt het wel of we niet meer tot besluiten kunnen komen. Haalt Eurlings de voorpagina van de Telegraaf met de kop dat hij ‘Baalt als een stekker’ dat het hem niet lukt om als minister van V&W ook maar enige beweging te krijgen in al die projecten die bij Rijkswaterstaat klaar liggen om in uitvoering te worden genomen. Hierdoor dreigen we als generatie van de ‘gouden eeuw van het aardgas’ de geschiedenis in te gaan als een generatie van besluitelozen en potverteerders.
Hoog tijd dus om die poldercultuur van een context te voorzien die past in deze tijd. Dit vraagt in een volwassen samenleving om de vaardigheid om bij inrichtingsvraagstukken de economische, ecologische en sociaal culturele factoren in een goede afweging met elkaar te brengen. Zodanig dat er draagvlak bestaat voor het klaarmaken van deze poort van Europa voor toekomstige generaties zodat ook zij van de welvaart kunnen blijven genieten.
Dit vraagt om het opnieuw uitvinden van de vakgebieden die zich daar nu mee bezig houden. Eén van die nieuwe vakgebieden noemen we Delta Technologie. Delta Technologie verbind de traditionele disciplines zoals hydraulic-, geo-, bagger- en eco engineering en zoekt daar vanuit een dynamische interactie met de zo genaamde doorbraaktechnologieën van de 21e eeuw te weten nano-, bio-, sensor en informatie en communicatietechnologie. Als belangrijk derde element kent dit vakgebied de optimale inpassing van technologie in maatschappelijke processen zodat acceptatie gevonden kan worden voor ontwikkelingen of wel techniek instrumenteel voor het poldermodel in de 21ste eeuw .
Na de orkaan Katrina kwamen Amerikanen naar Nederland om te zien hoe wij ons met techniek en samenwerking beschermen tegen stormvloeden. Ook in de toekomst zullen mensen uit alle windstreken naar Nederland komen hetzij virtueel, hetzij fysiek, om kennis te delen en antwoord te krijgen op hun vragen. Omdat Nederland het voorbeeld is hoe je met veel mensen op een klein stukje grond, grotendeels beneden de zeespiegel een vitale economische omgeving schept en er daardoor duurzaam prettig kunt leven. Naast de belangrijke opgave voor hoe we in de toekomst duurzaam in onze kwetsbare delta kunnen blijven leven ligt er de belangrijke opgave hoe we duurzaam in onze energiebehoefte gaan voorzien en liggen er uitdagingen zoals een ‘deltaplan’ voor mobiliteit, Randstad 2040 als parkstad aan zee, aanliggend daaraan het IJsselmeergebied als een vitaal blauw hart, de wijze waarop we ruimte voor onze rivieren en een ecologisch gezond Zeeuw/ Zuid Hollands estuarium gaan creëren enz, enz. Kortom tijd voor het scheppen van een poldermodel anno 21e eeuw. Tijd voor een ‘Deltaplan ontstropen’ zodat ontwikkelingen weer kunnen ‘stromen’. Dat is de opgave waar we voor staan zodat deze ‘Gouden eeuw van het aardgas’ een vervolg krijgt waar we tros op kunnen zijn. Laat je inspireren door wat mensen als Herman Pley, Marcel Metzes en Kees le Pair hierover zeggen.